De commercialisering van lucht

Ik zit op dit online forum - ga er niet; je leert er niets, waar er iemand de comment maakt over de commercialisering van lucht. 'k vond - om eerlijk te zijn - mijn reactie interessant/grappig/iets van dat genoeg om hier te reproduceren.

Moesten ultra-liberalen als jij het kunnen, was lucht allang gecommercialiseerd.

Lucht is gecommercialiseerd, daar waar het schaars is, en zorgt voor een evenwicht in aanbod en vraag.

Onder water; lucht is een schaars goed. Het aanbod daarvan gebeurt door zuurstofflessen en de markt daarvan is redelijk in orde. Zou jij willen dat zuurstofflessen door de overheid gemonopoliseerd wordt, omdat het een 'recht' is en 'noodzakelijk' is voor het leven? Ik niet echt, om eerlijk te zijn.

Daar waar lucht in overvloed is - doorgaans boven water - is natuurlijk 'commercialisering' compleet ridicuul. Maar lucht is wel degelijk gecommercialiseerd daar waar het schaars is, en ik zie niet echt in wat daar het probleem mee is?

Toch niet compleet van de pot gerukt, toch?

Waarom Mises University zalig isToe

Mises University is zonder enige twijfel een van de meest leerrijke ervaring in de wereld, indien iemand een grondige inleiding wenst in een groot en belangrijk deel van de Oostenrijkse school. Toegegeven; bepaalde zaken worden, naar mijn mening over- en andere onderbelicht, maar in het algemeen is het zonder enige twijfel een enorm waardevolle ervaring die elke econoom - beginner, intermediair of geavanceerd - zou moeten meemaken, om de simpele reden dat je enorm veel leert.

Ik zelf - niet bepaald een volledige nieuweling in de Oostenrijkse school, bewezen door mijn scoren op hun quiz - heb ook enkele nieuwe zaken geleerd. Niet dat het per se volledig nieuw was - eerder een andere manier om hetzelfde te benaderen - maar een belangrijke manier om het anders te formuleren. Een voorbeeld hiervan is het onderscheid tussen de 2 verschillende effecten op handelen doorheen de tijd, i.e. 'economizing' en 'time preference'. Alhoewel ik zou argumenteren dat het niet geheel nieuw is - dat het al in Mises was - is het niet slecht om een nieuwe manier te hebben om het onderscheid duidelijker te maken.

Een andere belangrijke lecture was die van Roderick Long over ethische assumpties in economie; opgepast: geavanceerde filosofie als je deze link wenst te lezen.

Volgende week in het andere, en quasi volledig complementaire, seminarie in Oostenrijkse economie: Advanced Austrian Economics door de FEE. Ik kijk er al naar uit!

De financiële crisis is veroorzaakt door een gebrek aan vrouwen en minderheden...

alleszins; als we de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act mogen geloven, daar deze - in de woorden van Obama - er voor zal zorgen dat er geen grote crisissen mee zullen zijn.

Mee in het pakket maatregelen zit, onder andere, het volgende:

NEW OFFICES OF MINORITY AND WOMEN INCLUSION

• At federal banking and securities regulatory agencies, the bill establishes an Office of Minority and Women Inclusion that will, among other things, address employment and contracting diversity matters. The offices will coordinate technical assistance to minority-owned and women-owned businesses and seek diversity in the workforce of the regulators.

Een andere verklaring zou zijn dat, om steun te winnen van bepaalde lobbygroepen, dit proviso erin staat. Dat is een alternatieve verklaring; maar ik denk dat de verklaring dat het een noodzakelijk iets was om te helpen om de financiële crisis te temmen een betere verklaring is, niet? Wat denken jullie?

En dan heb ik het nog niet over de meer concretere ingrepen in de financiële wereld zelf; daarover later waarschijnlijk meer.

Conservatisme versus Libertarisme

In de USA is er een debat georganiseerd tussen de libertariërs van students for liberty en de conservatives.

Hier vind je het filmpje.

(Op dit moment logeer ik bij de vinnige dame die als 2de spreekt voor de libertariërs - de niet Engelse dus. En ja, in rl is ze ook zo vinnig in debat.)

(En ze heeft een vriend.)

In het algemeen vind ik de conservatieven redelijk zwak. Ze geven geen enkele benchmark die bruikbaar is wat de overheid wel of niet mag doen. Natuurlijk; dat is bekend daar, maar ik denk dat er wel degelijk conservatieven zijn die het beter hadden kunnen doen. De libertariër Bryan Caplan geeft hier welk zijn openingstatement zou zijn als hij een conservative zou zijn; en zelfs dat vind ik een betere verdediging van het conservatisme dan wat zij geven. Langs de andere kant; het is geschreven door een libertariër en het is een soort conservatisme dat heel dicht bij het libertarisme aanleunt.

Coordinatie, Kennis en Samenleven

Coördinatie, Kennis en Samenleven

Een economie – en a fortiori een samenleving – is de verzamelnaam voor mensen die hun doelen trachten te bereiken met de middelen waarover ze mogen beschikken in een bepaalde institutionele omgeving. (Dit gaat over formele instituties zoals eigendomsrechten, contractuele vrijheid en niet bestolen worden enerzijds maar ook over meer informele instituties zoals vertrouwen en sociaal kapitaal.)

Gegeven een bepaalde hoeveelheid informele instituties, is het altijd beter om gedecentraliseerde beslissingscreërende processen te hebben, i.e. iedereen beslist voor zichzelf en zijn middelen en de personen die zich met hem willen associëren in organisaties of verenigingen. Logischerwijze gaat dit ook over de beslissingen in welke mate men bij een bepaalde groep, bedrijf of gemeenschap wenst te behoren.

Het is waar dat we niet kunnen kiezen of we tot de samenleving in zijn geheel behoren – we zijn gedoemd menselijk te zijn tot onze dood – maar daarbinnen is er nog steeds een kwestie van essentiële gradatie. Het is niet omdat ik mens ben, dat ik verplicht behoor te worden om voor een wapenfabriek te werken, net zomin als ik verplicht behoor te worden om met andere mensen te associëren. De enige verplichting die iedereen heeft, door ons menszijn, is om anderen hun lichaam en legitieme eigendomstitels te respecteren.

Zoals de Oostenrijkse economen Hayek (voornamelijk in ‘Individualism & Economic Order’) en Mises (voornamelijk in ‘Human Action’, deel 3: Economic Calculation) uitgelegd hebben: de problemen over het creëren van waarde en het transformeren van kennis kunnen alleen maar opgelost worden door midden van dit gedecentraliseerde proces, omdat economische calculatie – de leidraad van handelen doorheen de samenleving om anderen in het anonieme proces van arbeidsdeling ten dienst te zijn, waardoor iedereen de rest van de samenleving indirect dient – alleen maar mogelijk is als mensen toegelaten worden om te kiezen, i.e. het ene boven het andere te verkiezen in een marktproces. De prijzen die door dit marktproces ontstaan, maken economische calculatie mogelijk en laten toe dat de productiestructuur in de samenleving vergroot op een economisch houdbare basis.

Indien iemand het proces van vrijwillige interactie wilt teniet doen door middel van dwang – privaat of overheidsgerelateerd – worden de voorkeuren van ieder individu vervangen door de preferenties van de uitvoerder van de dwang. Zelfs indien deze persoon het goed bedoeld – maar door de aard van het politieke proces zijn er goede redenen waarom persoonlijke belangen belangrijker worden dan door het algemeen belang geïnspireerde motieven – ontbreekt het hem de kennis om goed te doen voor iedereen. De overheid kan immers maar werken op basis van algemene statistieken en aggregaten, en moet daardoor systematisch op epistemische wijze onrecht doen aan de enorme diversiteit van de samenleving. Alleen vrijwillige interactie kan waarachtig trade offs coördineren dat ieder individu wenst te maken. Een overheid is soms capabel om beslissingen voor iedereen te maken, maar mensen dwingen in het accepteren van een bepaalde beslissing is niet hetzelfde als het oplossen van een probleem.

Het politieke proces trachten te verbeteren door middel van het democratiseren daarvan – in eender welke betekenis – negeert de essentiële verschillen, die het kennis- en waardeprobleem veroorzaken. De overheid krijgt haar fondsen door middel van dwang en kan dus onmogelijk waardeoordelen maken die overeenkomen met die van de mensen die de belastingen betalen, maar volgens een politiek proces van lobbyen, het verplichten dat iedereen onder de politieke beslissingen leeft, de systematisch hogere exitkosten (voor in het geval je niet akkoord gaat met beslissingen) en de onmogelijkheid om relatieve afwegingen te laten doorschijnen. (Misschien wilt 60% wel x, maar wilt de overige 40% wel veel sterker y. Het is moeilijk om deze relatieve afwegingen duidelijk te maken in het politieke proces.) In het marktproces daarentegen is het relatief vaker dat je los van andere mensen beslissingen kunt maken omtrent wat je wenst en wat je niet wenst.

Ook in de productieproces is dit het geval: socialisten hammeren vaak nogal op de onvrijheid op de werkvloer, maar indien het ergens u niet aanstaat, staat het u vrij om weg te gaan. Indien de gehele productie gecontroleerd wordt door de staat, is de mogelijkheid om uit een productieproces te stappen veel lager en moeilijker, want het democratische plan wordt dan verstoord. Er is wel degelijk competitie tussen werkgevers voor werknemers – want werknemers hebben nog altijd de optie om zelfstandige te worden. Er is geen wereldgroot georganiseerd kartel van werkgevers die werknemers kunnen dwingen slechte arbeidsomstandigheden te aanvaarden; maar het ijveren voor een staat die de gehele productieplant zou wel het logisch equivalent daarvan zijn.

Dit allemaal betekent niet dat we zomaar moeten aanvaarden dat het marktproces zonder problemen is. Maar het is niet omdat we in theorie een bepaald probleem kunnen identificeren waar we zelf geen oplossing voor kunnen vinden, dat er geen probleem voor te vinden valt. Ondernemerschap is meer dan het beheren van zaak, maar is het interpreteren en inschatten van mogelijkheden en toepassen van creativiteit indien de zaak op eerste gezicht moeilijk is. Als we bijvoorbeeld kijken naar taxibedrijven in steden waar de politie corrupt is, zien we hoe zij door collectieve coördinatie zorgen dat ze niet overvallen worden, zonder gebruik te moeten maken van de inefficiënte politie. Zoals beschreven door de nobelprijswinares Elinor Ostrom is het bijvoorbeeld zo dat ze een wijdverspreid radionetwerk hebben, waar iedereen om de 10 minuten op moet reageren. Als iemand niet binnen de minuut reageert, wordt iedereen opgetrommeld om zijn cliënten onmiddellijk achter te laten en te zoeken naar de verloren taxi. Op deze manier hebben ze een bijzonder efficiënte methode om zelf voor hun eigen eigendom te zorgen, zonder dat ze moeten vertrouwen op een onbetrouwbare overheid.

Hiermee is niet gezegd dat vrijwillige coöperatie en coördinerende mechanismen altijd het beste zijn – alhoewel ik geneigd ben in die richting te denken – maar wel dat we niet zomaar er vanuit mogen gaan dat iets niet zal werken, gewoon omdat we in onze ivoren toren niet kunnen bedenken hoe het zou kunnen werken. Tussen de dynamische praktijk en de beperkingen van rigide theorie is een wereld van verschil. Als je echter je ogen opent voor de wonderbaarlijke dynamiek die zich in de werkelijke wereld afspeelt in omstandigheden waar de standaardtheorie zou voorspellen dat coöperatie onmogelijk is, zie je misschien, samen met mij, in waarom vrijheid werkelijk het ware, het schone en het goede is.

The Tea Party Movement

Zoals velen ondertussen wel weten, is er ondertussen in de USA - waar ik op dit moment ben - een Tea Party beweging, die - in ieder geval de schijn opwekken - voor meer vrijheid zijn. Ik ben echter een beetje aan het sukkelen met mijn opinie hierover, omdat er ook - naar mijn mening - rottende elementen in zitten. Dan D'Amico op zijn blog heeft echter een uitstekend stukje:

I think of the tea party movement in the same way as I think of many conspiratorial movements (911 truthers, reptilians, bohemian grove, etc.). While I think that their particular psoitions are ridiculous, I am not surprised that these groups exist and persist. In a world where the government claims to know what is best for you, better than you know what is best for yourself, it seems an obvious next step in that logical chain to presume that the government knows things that you don't know, knows things that you would like to know and that the government actively tries to keep these things from you. I'm not convinced that the government knows what they think they know let alone do I believe that they know things that I don't.

de rest is ook goed.

Over secessie

We hadden hier net een leuke discussie over het concept 'secessie' - een gevoelig concept in de USA. Enkele argumenten ter verduidelijking.

Een tegenargument is 'indien het Zuiden hun secessie was gelukt, dan hadden we nu nog slavernij'. Enkele argumenten daarover is natuurlijk dat de abolitionistische bewegingen ook actief waren en aan populariteit wonnen. Een ander argument is dat zelfs als je de secessie had toegelaten, dan nog had de Amerikaanse overheid (toen) het Zuiden kunnen binnenvallen, slavernij wegdoen en weer weggaan. Tot slot: als het Zuiden niet systematisch de slaven terugbracht naar het Noorden, is er misschien wel iets te zeggen dat dit ook het concept slavernij onder druk had gezet in het Zuiden.

Een ander tegenargument was dat dit zou zorgen dat er minder respect zou zijn voor de - in hun ogen - redelijk liberale grondwet, want iedereen zou secessie gebruiken om weg te gaan. Hierop is het antwoord dat Tiebout competition eerder zou leiden voor beter beleid in het algemeen. De kosten om te veranderen van politieke autoriteit zijn lager, dus mensen zouden sneller veranderen indien ze niet tevreden zijn. (Het argument voor anarchie is dus dat het tiebout competitie wilt maximaliseren.)

Een ander argument was de mogelijkheid dat dit geïmplementeerd zou geraken, i.e. hoe relevant is het? Wel het inderdaad misschien niet zo mogelijk is - maar ik zou zeggen dat de andere suggesties geopperd dat ook niet bepaald zijn - is 'secessie' een relatief neutraal concept in het algemeen, dat in neutrale termen geformuleerd kan worden: 'beter beleid', 'dichter bij de bevolking', 'democratischer', ... in tegenstelling tot sommige libertarische argumenten van 'natuurrecht voor eigendom' en dergelijke. Dus ik zou zeggen dat relatief tot die zaken het relevanter kan zijn - of beter gezegd: kan worden.

Een laatste punt was iets in de vorm van: 'stel dat de staten heel coercief zijn; wat dan?' Wel; mijn argument was de slogan; 'een staat groot genoeg om u vrijheid te geven, terwijl andere politieke autoriteiten - onderdeel van dezelfde staat - dat willen wegnemen, is een staat groot genoeg om die vrijheid ook weg te geven'. De filosofische benadering dat vrijheid een top down mechanisme is, leek mij de onderliggende gedachte en daar ga ik logischerwijze niet mee akkoord. Vrijheid is noodzakelijkerwijze een bottum up systeem en dus de visie op politieke autoriteit moet zoveel mogelijk een lager en lager niveau zijn, i.e. minder mensen en een kleiner grondgebied, waardoor de kosten om te veranderen lager zijn.

Het grootste probleem is het Amerikaans nationalisme - zelfs bij de libertariërs. De Amerikaanse eenheid is heilig en natuurlijk en het is slecht als de mogelijkheid van secessie zou ontstaan. Maar elke politieke structuur en elke samenleving zal eindigen in een relevante betekenis; ook de Amerikaanse. Het beste zou dus zijn dat - over de lange termijn - een onafhankelijke secessie beweging ontstaat, opdat 'aan het einde' de kosten van verandering lager zijn. De gedachte dat de Amerikaanse samenleving eeuwig zou bestaan, is naïef. Een beweging naar secessie - dichter, maar niet dicht genoeg, voor alle duidelijkheid, bijde bevolking - zou hierop kunnen inspelen op een wijze dat is relevant voor vrijheid en welvaart.

Hoe bezie ik het marktproces?

Sommige van de meer belangrijkere inzichten

• De markt is een proces waarbij mensen trachten doelen te gebruiken in een bepaald framework
• De handelingen die mensen stellen zijn afhankelijk hiervan (goed en kwaad)
• Kennis is relevant en kennisverdeling kan maar via vrijwillige interactie
• Het marktproces is een manier om preferenties te vertalen in handelingen en doelen; ongeacht wat deze preferenties zijn (egoïstisch/altruïstisch/iets daartussen)
• Marktfalen - indien relevant - is geen 'indien nu niet, dan nooit niet' concept - door het dynamische concept van de markt
• Marktfalen kan beter beschouwd worden als 'framework' falen, wat evenwel verbeterd kan worden door het marktproces
• Regulering zorgt voor een slechtere/moeilijkere kennisverdeling in de samenleving en derhalve minder welvaart
• De heterogeniteit van goederen en productiefactoren is belangrijk

Zoiets. Suggesties?

De trolleycase

Het probleem van de trolleycase is er een voor libertarische natuurrechtsdenkers. Enerzijds; als je het spoor verandert, dan offer je in een redelijk duidelijke manier iemand zijn leven op om iemand te redden, wat misschien niet per se moreel aantrekkelijk lijkt, maar wel moreel te verdedigen valt. Langs de andere kant zou je kunnen zeggen; indien je werkelijk gelooft in de morele relevantie van natuurrechten, dan is dit ook moord, ongeacht de gevolgen dat dit heeft.

Een oplossing die ik zou suggereren - consistent, in mijn ogen, met een natuurrechtelijk kader - is om situaties minder abstract te maken dan normaal het geval is. De traditionele libertarische benadering is dat elke handeling op zichzelf staat; er is geen groots overkoepelend iets. En er zit daar iets in en is een relevante kritiek op visies op de samenleving die het bekijken als 1 groot aggregaat en derhalve dat het beheerd moet worden door een overheid.

Maar men hoeft niet zover te gaan; je zou - denk ik - kunnen zeggen dat het trolleygeval zodanig is dat zowel 'de switch veranderen' als 'de switch niet veranderen' een relevante handeling is in betekenisvolle wijze. Indien je het zo zou bekijken; dan zou je kunnen zeggen het wel degelijk een of/of case is en dat je het gaat over de keuze tussen 1 of 5 dode mensen. (Er vanuitgaande dat geen van de personen moreel relevant is, i.e. jouw dochter of iets van dergelijke aard.)

Het probleem langs de andere kant zou dan zijn dat mensen in bepaalde noodgevallen een morele claim hebben op mensen om hen te helpen, zoals het riviergeval (waarbij iemand verdrinkt). Misschien is dat niet zo slecht; historisch is het echter zo - voor goede redenen - dat er geen juridische plicht was om zulke mensen in nood te helpen.

In het algemeen denk ik dat de niet zo duidelijke intuïtie dat morele verplichtingen - hoe belangrijk ook - niet behoren afgedwongen te worden (of bestraft te worden, indien men faalt) door een juridisch systeem.

Hayekinterviews

'k ben er wat laat mee, maar hier zijn de recentelijk vrijgegeven Hayekinterviews!

De gevolgen van belastingen

'k zit in de USA voor een seminar van IHS genaamd 'Liberty & Levithan' waar we een presentatie hebben gekregen over de gevolgen van belastingen op de welvaart van de samenleving en productie/consumptie. Het was - helaas, zou ik zeggen - de typische onbetwijfelbare neo-klassieke manier van redeneren: als je belastingen invoert, dan zullen de prijzen verhogen, punt andere lijn. Maar dat is natuurlijk een verkorte (en derhalve verkeerde?) manier om het proces van belastingen voor te stellen.

Een betere manier is het dynamische proces voor te stellen. Belastingen zijn een kost en derhalve - bij gelijkgebleven preferenties van de consumenten - zorgt ervoor dat een lagere productie - een verschuiving van de aanbodscurve - zorgt voor de 'optimale' winstmarge. Kortom: door het feit dat er extra kosten worden toegevoegd aan het creëren van welvaart, zal een lagere productie het gevolg zijn, omdat de preferenties van de consumenten (per assumptie) door belastingen niet veranderen. (In theorie is het mogelijk dat mensen, for some reason, 'medelijden' krijgen met de sector in kwestie en dan meer van het goed gaan komen, maar in het algemeen is dat geen redelijke vooronderstelling...) Derhalve zullen ze dus minder produceren, zodanig dat de aanbodscurve naar links verschuift, met hogere prijzen voor minder goederen tot gevolg. Hoeveel: dat is een empirische kwestie.

In ieder geval; de neoklassieke benadering 'vergeet' de intermediare stappen, i.e. de analyse van belastingen op de productiestructuur van de ondernemers. Voor een uitgebreidere analyse, kan ik alleen maar Rothbard aanraden.

David Friedman stelt een interessante vraag

Hier

What psychological damage would be done to a six year old from seeing a picture of two humans engaged in sexual intercourse that was not done, over the centuries, to six year old farm children observing cattle engaged in the same activity for real has never been explained to me.

Ik ben geen expert, maar intuïtief (wat een heel onbetrouwbaar iets is) is er toch iets raars aan het feit dat dit zo dramatisch zou zijn.

Heel zijn post is overigens interessant. Check vooral zijn conclusie:

I have long held that there are two fundamental views of children: That they are pets who can talk, or that they are small people who do not yet know very much. The wrong one is winning.

'Politici zijn corrupt...'

...maar de staat moet wel meer doen!

Iets aan deze psychologische toestand - die ik helaas wel redelijk vaak tegenkom - snap ik niet. Misschien maken mensen een onderscheid tussen 'bureaucratie' (die wel werkt) en 'corrupte politici' (die het niet moeten controleren); maar dat zou betekenen dat mensen, in het algemeen, een goede en nuttige visie hebben van bureaucraten; terwijl dat ook niet is...?

Er zit iets raar in deze inconsistentie. Misschien kan het ook dat er geen identiteit is tussen enerzijds (1) de mensen die eisen dat de overheid meer doet, (2) de mensen die vinden dat de politici corrupt zijn en (3) de mensen die de bureaucratie inefficiënt vindt. 2 van deze 3 overtuigingen hebben is consistent, maar alle 3 lijkt me toch al heel moeilijk. (Tenzij misschien als er een vierde bijkomt: 'private marktactoren zijn nog erger'.)

Welk land spendeert, gekeken als aandeel van het inkomen, het minste aan eten?

Dat ontdekt u hier.

Stelling

Stelling

De illegitimiteit van het concept 'overheid' - een centraal coercief ordehandhavend orgaan - is maar mogelijk in het ongelijk van 'het Hobbesiaans argument' en dus maar mogelijk met een consequentialistische kant.

Any comments?

Een paar opmerkingen

Een overheid stelt een gamma aan diensten (onderwijs, gezondheidszorg) ter beschikking waar het onmogelijk voor is privaat éénzijdige kwaliteit voor te garanderen.

Dat is natuurlijk een verkeerde weergave van de zaak.

Eerder: een overheid stelt een gamma aan diensten ter beschikking waarvan zij vindt dat ze dat moet regelen, controleren, beheren en plannen (waarbij ze fondsen van de samenleving pakt; waarbij er hopelijk wat wordt gekeken dat de zwaarste schouders de zwaarste lasten dragen; maar doorgaans de eenvoudigst te belasten schouders de zwaarste lasten dragen), waarbij er hopelijk iets of wat van reciprociteit is en niet gewoon een totalitaire of parasitaire dictatuur is. Hierbij is het enkel in retoriek belangrijk of de privé dit wel of niet aankan; waarbij er vaak zelfs vraag is van 'de privé' zelf, om de producent van het goed te beschermen tegen de grillen van de consument (de wensen, het competitieve proces, etc.)

Enfin; nog niet volledig accuraat, maar toch al iets accurater dan 'de overheid geeft ons dingen die de markt niet kan'.

Het overheidsbedrijf is dé grote oorzaak van de consumptiemaatschappij.

Dat zul je moeten staven.

Die redenering is nochtans heel eenvoudig: de dominante legitimatie - inzake economische 'wetenschap' - is het garanderen van 'de koopkracht', 'het consumentenvertrouwen', etc. Elke goede econoom weet natuurlijk dat dit ridicuul is; de 'koopkracht' moet helemaal niet beschermd worden; dat komt vanzelf door middel van productie. Maar dit verhaaltje geeft een economisch lijkende legitimatie van grootschalige herverdelingsprojecten, waarbij systematisch falen en nutteloos gedrag wordt gesubsidieerd. De welvaartstaat heeft natuurlijk niets van doen met het 'helpen' van sukkelaars die er echt niet aan kunnen doen - de 'deserving need' - maar met het creëren en onderhouden van een afhankelijke klasse; die tegelijkertijd eigenlijk maar de kruimels toegeworpen krijgt, om de betere arbeidersklasse te beschermen en hun relatieve positie te laten behouden (de type Cortebeeckxen en De Leeuwen) en consolideren, terwijl ze en plus nog eens 'sociaal' gedrag kunnen claimen.

Gezondheidszorghervormingen in de USA

Iets zegt me (bron) dat dit niet de bedoeling was:

The number of people who appear to be gaming the state's health insurance system by purchasing coverage only when they are sick quadrupled from 2006 to 2008, according to a long-awaited report released yesterday from the Massachusetts Division of Insurance.

Voor de slechte verstaander: mensen kopen hun verzekering pas als ze ziek zijn, i.e. de verzekeringsmaatschappij mag direct beginnen betalen. Kleine gok: wat zal dit doen met de kost van verzekeringen en wie zal hier voornamelijk het slachtoffer van zijn? EN dat allemaal omdat er 'eindelijk' niet meer geselecteerd mag worden op pre-existing conditions. :)

Belastingen veroorzaakt onbedoelde gevolgen

Belastingen op arbeid creëert meer (vrijwillige) werkloosheid, belastingen op huurtarieven, veroorzaakt hogere huurtarieven, belastingen op afvalverwerking, zorgt voor het stokeren van afval.